«آموزش شریان حیاتی یک مجموعه است»

در این شریان حیاتی با تولید خون تازه و دمیدن آن به سلول ها آن ها را زنده نگهداشته و سلول های جدید تولید می گردد که باعث رشد و ارتقاء سازمان می شود.

شرکت پرشین ترامند با همکاری گروه آموزشی ماهان ارائه کننده آموزش های نوین و پیشرفته در زمینه های:

مدیریت استراتژی

بازاریابی نوینآموزش

برند سازیهنر گوش دادن

تبلیغات خلاقآموزش پایپینگ

توسعه تجارت

هنر گوش دادن مؤثر

فن بیان

مدیریت بحران

و برگزاری سمینارها وهمایشها می باشد.

 

 

 

اثرات آموزش پیوسته:

آموزش برای توسعه پایدار، رویکردی از آموزش است که در جستجوی توانمند سازی کارکنان

برای پذیرش مسئولیت برای ایجاد یک آینده پایدار می‌باشد.

توسعه پایدار یا Sustainable Development ایجاد تعادل میان توسعه و محیط زیست است.

در سال 1980 برای نخستین بار نام توسعه پایدار در گزارش سازمان جهانی حفاظت از منابع طبیعی (IUCN) آمد.

این سازمان در گزارش خود با نام استراتژی حفظ منابع طبیعی این واژه را برای توصیف وضعیتی به کار برد که توسعه نه تنها برای طبیعت مضر نیست، بلکه به یاری آن هم می‌آید. پایداری می‌تواند چهار جنبه داشته باشد:

پایداری در منابع طبیعی، پایداری سیاسی، پایداری اجتماعی و پایداری اقتصادی.

در حقیقت توسعه پایدار تنها بر جنبه زیست محیطی اتفاقی تمرکز ندارد بلکه به جنبه‌های اجتماعی و اقتصادی آن هم توجه می‌کند. توسعه پایدار محل تلاقی جامعه، اقتصاد و محیط زیست است.

نقش آموزش در توسعه پایدار:

توسعه فرآيند تحول همه جانبه و حرکت از یک مرحله تاریخی به مرحله ای جدید به منظور خلق ظرفيتهاي جديد و ارتقاء قابليت ها و توانايي هاي انساني، آموزشي، اقتصادي و ... است. تحقق چنین فرآیندی مستلزم تحول بنیادی است. مطالعات و تجربيات بين المللي، مبين اين امر است که توسعه پايدار و همه جانبه، از بستر نيروي انساني می گذرد و پيش شرط رخداد و تداوم هر توسعه و تحولي، سرمايه­ گذاري در نیروی انساني است که به منزله رکن و هسته اصلي و محوري هر جامعه ای مي باشد.

به بيان امروزي، دانش، رکن اصلي توسعه و نظام آموزشي نیز گذرگاه رسیدن به دانش بشمار مي آيد. بر اين اساس، بر خلاف پيشگامان نظريه توسعه که همواره بر اهميت ايجاد و گسترش منابع مادي و کالبدي تاکيد داشتند، امروزه، به لحاظ اهميت آموزش و پرورش در زندگي افراد و جوامع، از هزينه هاي آموزشي به عنوان يک سرمايه گذاري بنيادي ياد مي شود. نظريه سرمايه انساني، ضمن تاکيد بر بهره ور بودن سرمايه گذاري در منابع انساني، استدلال مي کند که اين سرمايه گذاري ها، سبب افزايش ظرفيت و توان توليد و بهره وري افراد مي شود. از نقطه نظر اقتصادي، گرچه بازگشت سرمايه گذاري در نيروي انساني، اغلب مستلزم فرايندي طولاني و بلند مدت است، ليکن بازدهي آن بسيار عميق و گسترده بوده و در تمام کنش هاي فردي و جمعي افراد آموزش ديده انعکاس مي يابد.